- Çok uzağa gitmeyin, üç büyük şehir dışına çıkın (Hadi bir de Başka Sinema'nın varlığını sürdürdüğü bir iki şehri daha çıkarın), sıradan bir Anadolu kentindeki sinemasever, sinema salonlarında, görmek istediği filmlerden kaçını izleyebiliyor?
- Bu eleştiriyi yapanlar, bu Anadolu gerçeklerine ne kadar aşina? Yoksa İstanbul dışına çıkmadan mı bu yorumlarda bulunuyorlar?
- Orijinal dvd/blu-ray film fiyatları ortadayken, bir öğrenci veya yoksulluk sınırının az biraz üstünde gezinen bir çalışan (Türkiye yoksulluk sınırı 2231 tl) ayda kaç film alabilir?
- Ayrıca bu söz konusu sanatsal filmler ülkemizde ne zaman dvd formatında satışa çıkıyor veya çıkabiliyor mu?
- İllegal dediğimiz yollardan film izlediği için eleştirilen, hırsız muamelesi yapılan kitleyi, sanki hiç sinema salonuna adım atmıyormuş veya elinden geldiğince festival kovalamıyormuş gibi bir genellemenin içine sokmak hastalıklı bir eleştiri değil de nedir?
- Kaç kişi, bu iillegal otamlar dışında bulunmayan, ülkemize uğramayan filmleri yurtdışındaki festivallerde, yerinde izleyebiliyor?
- Peki, tüm bu yapılan eleştirilerden yola çıkarak, ülkemizde sinema, ısrarla ''elit'' bir zümrenin tekeline geçirilmeye mi uğraşılıyor? Peki, böyle bir çaba yok diyorsanız, öyleyse bu sert dilli eleştirilerin açıklaması ne olabilir?
- Sinema gibi toplumun her kesimine ulaşabilmesi, ulaştırabilmesi gereken bir sanat, daha henüz ülkenin her yerinde bile yokken, kültür-sanat alanında bütün sorunlarımız bitti de bunları mı tartışacağız? Yeri ve zamanı mı bu eleştirilerin? Cidden tüm bu sinemaseverlerin elinde bütün imkanlar vardı da bu kitle ısrarla illegal ortamları mı seçti yani?
-İnsanların film izleme yöntemlerine göre, sinemaseverlikleri, sinema bilgileri sorgulanabilir mi?
Her şeyden önce böyle bir ithamda bulunmak, naif ifadeyle bir ''nezaketsizlik'' değil midir?
Eğri oturup doğru konuşalım. Önce bu soruların cevaplarını dürüstçe verelim, sonra bu konuda sağlıklı bir tartışma zemini oluşturabiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder